- jednowartościowy
- хим. одновалентный* * *хим.одновале́нтный
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
jednowartościowy — chem. «o pierwiastku: mogący przyjmować lub oddawać ze swego atomu podczas tworzenia cząsteczki związku chemicznego jeden elektron» ∆ mat. Funkcja jednowartościowa «funkcja, która zmiennej niezależnej przyporządkowuje tylko jedną wartość zmiennej … Słownik języka polskiego
allil — m I, D. u, blm chem. «jednowartościowy rodnik nienasycony, wywodzący się z węglowodoru nienasyconego propenu» ‹z łac.› … Słownik języka polskiego
bromek — m III, D. bromekmku, N. bromekmkiem; lm M. bromekmki chem. bromki «związki zawierające brom ujemnie jednowartościowy» ∆ Bromki metali «sole kwasu bromowodorowego, substancje krystaliczne, z wyjątkiem niektórych bromków metali ciężkich, rzadko… … Słownik języka polskiego
butyl — m I, D. u, blm 1. chem. «jednowartościowy rodnik alkilowy wywodzący się od butanu» 2. chem. «syntetyczny kauczuk o dużej wytrzymałości i odporności na czynniki chemiczne, używany między innymi do wyrobu dętek, izolacji, kabli» … Słownik języka polskiego
etyl — m I, D. u, blm chem. «jednowartościowy rodnik alkilowy wywodzący się od węglowodoru etanu, wchodzący w skład wielu połączeń organicznych» Chlorek etylu. Octan etylu. ‹z gr.› … Słownik języka polskiego
metyl — m I, D. u, blm chem. «najprostszy jednowartościowy rodnik alifatyczny wywodzący się od metanu» ‹z gr.› … Słownik języka polskiego